kosmologie

Close-up van de binnenste deel van Platonische de Kepler solid model van planetaire afstanden in het zonnestelsel van Mysterium Cosmographicum (1596).

In de tijdlijn van Johannes Kepler (1571-1630), een geloof in de geometrische onderbouwing van de kosmos hield onder wetenschappers. Kepler onderzocht de verhoudingen van de planeetbanen, in eerste instantie in twee dimensies (die zag dat de verhouding van de banen van Jupiter en Saturnus bij benadering aan de in-cirkel en out-cirkel van een gelijkzijdige driehoek). Toen dit niet geef hem een nette voldoende resultaat, probeerde hij met behulp van de Platonische lichamen. In feite kan planetaire banen in verband worden gebracht met behulp van twee-dimensionale geometrische figuren, maar de cijfers komen niet voor in een bijzonder nette orde. Zelfs in zijn leven (met minder nauwkeurige gegevens dan wij nu bezitten) Kepler kon zien dat de pasvorm van de Platonische lichamen onvolmaakt was. Echter, andere geometrische configuraties mogelijk.

Hedendaagse Gebruik


Een hedendaagse gebruik van de term heilige geometrie beschrijft New Age en occulte beweringen van een wiskundige om de intrinsieke aard van het universum. Wetenschappers zien dezelfde geometrische en wiskundige patronen die rechtstreeks voortvloeien uit natuurlijke principes. Enkele van de meest voorkomende traditionele geometrische vormen toe te schrijven aan heilige geometrie zijn de sinus, de sfeer, de vesica pisces, de 5 platonische lichamen, de torus (donut), de tesseract (4-dimensionale kubus), en de merkaba (2 tegengesteld georiënteerd en doordringende tetrahedrons), en de gouden spiraal / verhouding. Sommige gelovigen van de Heilige Geometrie ook patronen in graancirkels en in de oude architectuur.

De gulden snede, ook wel bekend als de god verhouding, gouden aandeel, gulden middenweg, gulden snede, gulden snede, goddelijke verhouding of Sectio Divina, is een irrationeel getal, ongeveer 1.618 033 988 749 894 848, dat veel interessante eigenschappen bezit. Vormen geproportioneerd volgens de gulden snede al lang beschouwd als esthetisch in de westerse culturen, en de gulden snede wordt nog steeds vaak gebruikt in kunst en design, hetgeen duidt op een natuurlijke balans tussen symmetrie en asymmetrie. De oude pythagoreeërs, die getallen gedefinieerd als uitingen van ratio's (en niet als eenheden zoals gebruikelijk is vandaag), geloofde dat de werkelijkheid numerieke is en dat de gulden snede een onderliggende waarheid over het bestaan ​​tot uitdrukking.